دیگر عذری پذیرفته نیست
" لا یَزالُ القَومُ فی فُسحَه مِنمُلکِهِم ، ما لَم یُصیبُوا مِنّا دَماً حَراماً فَاِذا اَصابُوا ذلِکَ الدَّمَ ، فَبَطنُ الاَرضِ خَیرٌ لَهُم مِن ظَهرِها . فَیَومَئِذٍ لایَکُونُ لَهُم فی الاَرضِ ناصِرٌ ، وَلا فِی السَّماءِ عاذِرٌ ! وَ اِذا اَصابُوا مِنَّا الدَّمَ الحَرامَ ، سَلَّطَ اللهُ عَلَیهِم عَبداً مِن عَبیدِهِ اَعوَرَ وَ لَیسَ بِاَعوَرَ ، یَکُونُ اِستِئصالُهُم عَلی یَدِهِ وَ یَدِ اَصحابِهِ " .
" این مردم تا خون حرامی از ما نریخته اند بر تخت قدرت تکیه می دهند ، هنگامی که آن خون حرام را ریختند ، دیگر زیر زمین برای آنها بهتر از روی زمین است . آنروز در روی زمین یاوری ندارند و در آسمان عذری از آنها پذیرفته نیست . چون خون حرامی از ما بریزند ، خداوند بندة بی نام و نشان و نفوذ ناپذیری را بر آنها مسلط می کند که همة آنها به دست او ریشه کن می شوند " . (1)
1- منتخب الاثر صفحه 455 ، بحار الانوار جلد 52 صفحه 217 و بشاره الاسلام صفحه 105